محمد بهمن بیگی سال 1299 در ایل قشقایی و در خانواده محمودخان کلانتر تیره بهمن بیگلو از طایفه عمله قشقایی به جهان گشود. ایشان  نویسنده، بنیان گذار مدرسه های عشایر در ایران می باشند . بهمن بیگی سال های زیادی از عمرش را به ارتقای فرهنگ و سواد در میان عشایر خصوصا عشایر جنوب کشور و استان فارس، اهتمام ورزیده بود. او پس از پایان دوره کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، در راستای سیاست های دولت وقت کوشش خود را برای برپایی مدرسه های سیار برای بچه های ایل آغاز کرد و با پی گیری های خود توانست برنامه سوادآموزی عشایر را به تصویب برساند. بهمن بیگی در اقدامی سخت موفق شد دختران عشایری را نیز به مدرسه های سیار جلب و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان گذاری کند. او به واسطه آن چه کوشش پی گیر در راه سوادآموزی به هزاران کودک ترک، لر، کرد، بلوچ، عرب و ترکمن، اعلام شد، برنده نشان افتخار کروپس کایا برای تقدیر از تلاش در راه سوادآموزی شد. او تجربه های آموزشی خود را به شکل کتاب و در قالب داستان نوشته و منتشر کرده است که از جمله آثارش به "عرف و عادت در عشایر فارس"، "بخارای من ایل من"، "اگر قره قاچ نبود"، "به اجاقت قسم و طلای شهامت" می توان اشاره کرد. 

ارسالی توسط خانم شهره عبدللهی از پیام امیدی های عزیز